domingo, 22 de novembro de 2009

de mala muerte (em 4 actos)

i

Al fin el hombre sera tenido como un conglemerado de personalidades diversas, descrepantes e independientes, assegura stevenson, mas quando cada ser humano se tenha convertido em um centenar de universos quem sera o cavalheiro, o mentiroso, o assassino, o filantropo?

ii

Em roth como em william golding, a mesma enfasis no naufragio. O ocaso como destino final e a arte como instantaneo da passagem do tempo, que aqui ou em diotima, nao tem logica ou finalidade. ¿Pero que he hecho yo? Me era simpatico... y yo solo queria que nos viniesen a rescatar. Diz ralph no patibulo

iii

É em oscar wilde que se faz do culto da beleza e do ideal estetico um refinamento da inteligencia. Um remexer das relaçoes entre alma e corpo, arte e vida, de nos, animais com afan de transcendencia

iv

Mary Mccarthy em momento asinalado criticou a arte pela arte na prosa literaria fazendo a notar pela sua utilidade na vida quotidiana: se puede aprender a preparar mermelada de fresa en anna karenina, y como segar um campo o cazar patos. Murmurava oscar wilde sobre tema secundario: Venenoso si ustedes quieren, pero no podran negar que tambien es perfecto, y la perfeccion es la meta a la que apuntamos nosotros lo artistas. Nada de marmelada, nada de patos.